یک چراغ پرفروغ،یک شمع روشنی دهنده وزدودندۀ تاریکی وجهالت ،یعنی رفیق شادروان انور صفدری، با مرگ نابهنگام شان،همه اهل احساس وشرف را داغدار ساخت. روحت شاد باد ای انور عزیز!
درسوگ انور جان ،عزیز ترین یار همنبردهمه مبارزین ( نوشتۀ ناچیزی از جلیل پرشور،یار وهم کارقدیمی )آن رفیق پرازرنج وعذاب که سالها باوجود داشتن مصیبتهای فراوان (...)آهی نکشید وبا ده ها رنج مریضی و شخصی ،دردکشید ،دردرون باخود پیچید وچیزی نگفت ودرعالم کار وزحمت وخموشی ،خاموش شد، بنام همدردی وغم شریکی ،بمناسبت این دردعظیم واندوه بزرگ به همنبردان واقعی رزم ونبردهای دادخواهانه،غرض ابراز تسلیت به دختران باوقار وصاحب عزت او،به خانم و برادران غریب وزحمت کشش،برفقای با شرفی که ازفقدان مبارزین واقعی رنج میبرندوقلوب شان درهمچو حوادث جریحه دار میگردد،وشخصیت وارزش رفقا وانسانها را در(پلۀ) ترازوی فرکسیونها وگروپکها،مورد قیمت گذاری قرار نمیدهند،این ضائعۀ بزرگ راازطرف خود،خانواده ام وهمه رفقای صدیق ومبارز موجود درسویدن تسلیت عرض میکنم.
انور جان عزیز!
تو همیشه درقلوب ووجدانهای بیداررفقایت زنده هستی و خاطرات باارزش وگرانبهایت همیشه زنده وجاویدان خواهد بود.
انور صفدری، فرزند دردها ورنجهای بیکران خلقهای زحمتکش افغانستان ،انقلابی ومبارز صادق حزب پارچه چارچه ساخته شدۀ ما ، یکی از چهره های بارز وکم نظیر آرمانهای عدالت خواهی وتساوی حقوق همۀ مردمان وطن، دشمن آشتی ناپذیر ظلم، بیعدالتی وتحمیق توده ها ،انسان صمیمی ،خوش برخورد ودشمن با تکبر،جاه طلبی، فریبکاری ،شخصیت خواهان وحدت ویکپارچه شدن رفقا وهمراهان حزبی وسیاسی ی ما،بعدمدتها دست وپنجه نرم کردن با انواع سرطانهای سیاسی وجسدی،به قافلۀ رفقا وانسانهای به ابدیت پیوسته، پیوست وهزاران انسان باشخصیت ومبارز واقعی را درسوگ خود کشانیدومتألم ساخت.
انور صفدری مبارز باتقوا وبرخاسته از ازبین غریب ترین لایه های مردمان غریب وتهیدست جامعه، بعد مبارزۀ طولانی با
امراض تباه کن روانی،جسمی واجتماعی ، باهمراهان وداع گفت و جاودانه شد!
دراین مورد غم انگیز ومصیبت عظیم، مطالبی به نشر خواهد رسید، وازچشم دیدها وکارمشترک مان قصه خواهم کرد.(دریک جمله اوآدم بی جوره وقابل دوست داشتن بود.)روح آن مرد مبارز وهمقطاران او،همیشه شاد باد!
بادرود وتسلیت : ازطرف جلیل پرشوروهمرزمان هموطن ساکن درکشورسویدن
ادامه دارد...
