بسوی خانهء سرنوشت سیاسی ما









یاد وارهء به رسم ورود



سالها پیش درایبت آباد پاکستان به لوح در وازه یک کلیسا نوشتهء را خواندم : «مردم! شما را بسوی خوشبختی میبرم» گروهی از مردم با آرزوی خوشبختی داخل میرفتند. در اندرون صدر نشین سخن به آرزوی خوشبختی دوعا میخواند.



آنان که با امید های فراوان حضور میافتند با امید های فزون تر باز هم قدم‌های تکرار زندگی رابه شمار میگرفتند . هنوزآن کلیسا همانجاست . هنوز همان سخن حک شده به لوح دروازه آن، مردم را به داخل فرا میخواند. و حتمآ کسی صدر نشین گویش های زیبا هم خواهد بود.





....................................



در خانه سر نوشت ساز و سرنوشتی حیات حزبی ما نیز چنین میگذرد. تقدیر نویسان متقلب یعنی آنانی که در مقام شورای حکام، تا اکنون سرنوشت خانه مشترک ما را ببازی گرفته‌ اند، با گویش های به ظاهر زیبا دامن فریب گسترده اند. این در حالیست که مقتدیان گوش به سخنِ سخن ساز تازه نفسِ جای نمای سخن آنان، فتنه درون شان رادرست در همان چند لحظه بعد تراز هدایات او بیرون کشیدند وسخن پیش سخن را به هیچ گرفتند و بالای حریفان خود ساخته ذهن شان به حمله لفظی پرداختند.



سخن شکنی مقتدیان در همان جایگاه سخن در حالی بود که مقام دار سخن، اعلان قطع تبلیغات یکجانبه کرد. وبا این اعلان نشان داده شد که دو جانب وجود دارد و او به نماینده گی یک جانب سخن میگوید. اما با آنهم سخن او را گوش داران سخن اش تحویل نگرفتند، ودر فردای «بامداد» بلنداژ ها مستحکم گردید و حملات به آنانی که «جانب» دانسته شده بودند ادامه پیدا کرد.



آنان برای خود حق دادند عضویت خانه مشترک ما را میراث بخشی نمایند، و کسانی را از طرف خود، از آن میراث محروم اعلان نمایند.



هنوز در قفای سخن پردازی های راه گم، کسانی چهره نمائی میکنند.



آنان نصحیت را جا نشین قضاوت میسازند. از بحران میگویند؛ ولی وسیله رفع بحران را نصحیت پیشکش میکنند. بالای اصول پای میگذارند و مشکل را با نام اشخاص و مقام اشخاص گره میزنند.



آنان چرا نمیدانند که حرف بالای تقسیم بخشی مقام نیست؟ بحث تعین ملِک قریه هم نیست. مشکل، مشکل ویرانی تهداب خانه ماست.



حزب ما به حیث خانه سیاسی ما سازوارهء از موادیست که نبود آن نبود خانه ماست. پس هر که حامی آن، عضو آن خانه خواهد بود.



اینک وارثان اصلی این خانه مشترک از اقامتگاه های موقت راه را بسوی خانه باز نموده اند. بلی؛ فرزندان اصیل خانه پی هم به خانه میرسند. این قدوم گرامی است . این اراده پیروز است. و ما بزودی در خانه مشترک مان با هم خواهیم رسید.



پاینده باد حزب ما خانه سیاسی ما



محمد یعقوب هادی