اعلان ثبت نام درانتخابات پارلمانی کشورودوام پراگندگی همه ء نیروهای مترقی !

مبارزه وتلاش خسته گی ناپذیر وطولانی مدت اکثریت قاطع رفقا ی جدا ساخته شده ازهم ، ما حصل تکروییهای شخصی وفرکسیونی همیشه زیانبار، نتایج خجلتبارانتخابات ریاست جمهوری ، فشارکادرها وحلقات وحدت طلب درداخل احزاب رفیق ، به بن بست رسیدن تمام احزاب وحلقات رفیق ودوست درعرصهء فعالیت های موءثر سیاسی، وسر انجام احساس مسوولیت قد مه های تصمصم گیرندهء احزاب امضا کنندهء سند طرزالعمل ادغام تشکیلاتی ، زمینه ساز قسمی برگشت اعتماد وباور درکالبد یخ زدهء بسیاری از رفقایی شده است که میخواهند مبارزه کنند ولی، فرکسیون بازیها، خودمحوری ها، جدالهای شخصی وقومی-زبانی، افتراق ها وانشعاب های داخل حزبی ، آنها را ناامید ساخته است .


حال که بعد سالها کشمکش ها ورقابت های دشمن گونه وناشی از شکستِ سیاسی ِ دراماتیک ِحاکمیت، دربین مجموع حلقات رفیق، بازگشت به وحدت مجدد وتشریک مساعی رفیقانه، به شکل شاخه های نازک ، جوانه زده است،باید برای بارور شدن آن از تمام امکانات دلسوزانه و نیات صادقانه ، استفاده صورت گیرد وهرچه زودتر این اقدام برای آن درعمل پیاده گردد که وقت ِ ما نهایت کم ولی وظایف ومکلفیت های مان ، بسیار مبرم وگسترده اند.


همهء ما ،به خوبی میدانیم که عدم تبادل افکار وجروبحث های ضروری وسازنده دربین احزاب ، حلقات وشخصیت های موءثر رفیق ودوست وپشت پازدن حلقات کلیدی این سازنانها به ضرورت موضع مشترک و ایجاد خط واحد سیاسی درجریان انتخابات ریاست جمهوری افغانستان ،چه صدمات عظیمی را برپیکر احزاب وکلیه حلقات وطنپرست ، خاصتا ء احزاب رفیق ، وارد ساخت. ما، حق به جانب نخواهیم بود که نتایج آن شکست (...) را برای توجیه اقدامات خودسرانهء بعضی از افراد ی که پیوسته برای تحقق اهداف شخصی شان ، اعمال فشار ونفوذ کرده اند ،جسارت سیاسی ،پیروز ومطرح شدن درجامعه قیمت بدهیم وبه آن مباهات (!) نماییم. آن نتیجه ، صاف وسُچه شکست بزرگ وبدنامی یک حزب 45 ساله ویک حاکمیت مردمی 14 ساله بود ، که باید باکل صداقت واحساس مسوولیت مورد بازنگری وتحقیق قرار داده شود.


اکنون که کمیسیون انتخابات افغانستان، باصدور اعلامیه ای خواستار ثبت نام کاندیدان انتخابات شورای ملی (ازتاریخ سوم دلو الی هفدهم دلو) سال 1388 گردیده است ، به احزاب رفیق ، خاصتا ء به دوحزب رفیق امضا کنندهء سند طرزالعمل ادغام تشکیلاتی بین دوحزب ( حزب متحد ملی وحزب نهضت فراگیر دموکراسی وترقی افغانستان) ضروریست که از طریق مذاکره وتفاهم رفیقانه ، غرض اتخاذ موضع واحد وپیش کشیدن کاندیداتورهای واحد«مشترک» وصاحب امکانات مردمی وسیاسی ، برای شرکت درانتخابات شورای ملی وشوراهای ولسوالیها، دست به کار گردند واین بار به شکل جمعی ومتفق عمل نمایند.


فراموش نباید کرد که وقت برای تصمیم گیری نهایت کم است وباید تمام توجه رفقا ودوستان مان ، به این موضوع بسیار مهم وحیاتی یی سیسی مبذول گردد وبه جای هر جلسهء نمایشی وگردهم آیی یی پرمصرف ، دراین مساءله اهتمام جدی ومسوولانه وسریع بخرچ داده شود.



دراین مورد نیز میخواهم با صراحت ابراز نظر نمایم که به مداخلات فردی وعلاقه مندیهای شخصی ، پیرامون کاندید ها خاتمه داده شود وتجارب تلخ گذشتهء انتخابات شورای ملی قبلی که دریک حوزه چندین رفیق واز طرف یک گروه ولی به وسیلهءافراد مختلف ، کاندید ساخته شده بودند ودرنتیجه همه ناکام شدند، خاتمه داده شود.آن رقابتهای ناسالم جز افتضاح برای همه رفقا ، محصولی ندارد.



توقع میرود که برای بهتر شدن کار وفعالیت های مشترک مان در این عرصهء بسیار مهم وحیاتی( انتخابات پارلمانی )، بتوانیم برنامهء دقیق وهم آهنگی لازم را ازطریق ایجادتفاهم وتشریک مساعی رفیقانه با همهء رفقا ونیروهای دمورات وترقیخواه عدالت طلب که درپیروزی های بعدی مان نقش کلیدی را ایفا خواهد کرد، تدوین وعملی سازیم وذوقها وسلایق شخصی مان را تابع منافع بزرگ سیاسی وآرمانی مان بسازیم.



بادرود واحترام : جلیل پرشور
10/01/2010