جشن وشادی جهانی زنان واشک وماتم اکثریت
زنان درافغانستان !
مادران وخواهران عزیز هموطن درود بشما !
اجازه دهید که روزهشتم ماه مارچ را که تجلیل وگرامیداشت ازمقام بزرگ وسازنده ی زنان درسرنوشت بشریت ویادآوری ازتاریخ طولانی فعالیت ونبردهمه ی انسانها درراه سازنده گی وتلاش به خاطرسعادت وخوشبختی بشریت وبصورت اخص حرمت گذاری به مبارزات خونین زنان درجهت تاً مین برابری حقوق شان بامردان درکلیه شئون جامعه میباشد، بشما صمیمانه تبریک بگوئیم .
زنان با نقش آفرینی بزرگ درپهنای تاریخ ،آن کارنامه هایی را بنام شان ثبت کرده اندکه هیچگاهی ازحافظه ی تاریخ بشری زدوده نمیگردد. زنان نه تنها باعث تداوم نسل انسانها در جوامع بوده بلکه تمام نوابع ، بزرگ مردان ساحه های علم ، ادب وفرهنگ پربار وغنامند بشری وهمه ی رادمردان راه مبارزه ومقاومت انسانها دربرابربیدادگران ستم گستر وحامیان تساوی حقوق انسانها ، ازجمله برابری کامل حقوق زنان بامردان ، دردامان پر از عطوفت مادران ازجمله مادرانی که خود درفقر ، بیکاری ودرتحت انواع تبعیض جنسی اند،تولد و پرورش یافته است.
وقتی به روزگارتلخ وتیره ی زنان دردوره های مختلف زنده گی گذشته نگاه میکنیم بخوبی معلوم می گردد که سلاطین ظالم وارباب قدرت به شمول روحانیت های وابسته به سلطه ی جابران وحکام ظالم فقط درلفظ به زنان ارزش واهمیت انسانی قائل گردیده ولی درعمل تمام کرداروارشاد شان به نفع تداوم سلطه وحاکمیت بیچون وچرای مردان ، خاصتا ًمردان هوس ران وعیاش بالای زنان بوده که باداشتن قدرت وثروت ، ده ها وصدها زن خوشگل را از گوشه گوشه ی مناطق زیر سلطه ی شان جمع کرده ودر (حرم سرا) های شاهانه یا به قول معروف در« قفس های طلایی » محبوس میکردند ، وگویا به آب ونان شان رسیده گی میشد ولباسهای فاخر نیزبرای شان تدارک دیده میشد .این زنان ودختران خوشرو که اکثرا ً بازور وزروبالوسیله ی مزدوران ارباب قدرت درمناطق مختلف شناسایی وبه دربارها فرستاده می شدند، اکثرا ً تا پایان عمر خودشان ویا مرگ بادار(شوهر ناخوانده) ، حق بیرون شدن از چار دیواریهای مفدس(!) شاهانه را نداشتند . این شیوه ی ناپسند وضد کرامت انسانی که حق تلفی وکم بها دادن به مقام زن میباشد ، باکمال تا ًسف که دروطن ما وبعضی از کشور های عقب مانده ی دیگر، دردَوروبرما ویا همسان با سرنوشت وفرهنگ «ما» هنوز ادامه دارد .
نادیده گرفتن حقوق ، مقام وارزش زنان ، محدود ساختن شان به چاردیواریهای خانه ها، لت وکوب وشکنجه وآزار زنان ، تبادله ی دختران دربدل پول وجنس ، درعقد نکاح بزور در آوردن دختران خورد سال با مردان خیلی کلان سال وچندین (زنه )ونگاه کردن به زنان به حیث موجود نابرابر بامردان درجامعه وده ها عمل تبعیض آمیزوکم بهادادن به زنان دروطن ما، ازعمده عواملی اند که باعث خودکشیها وخودسوزیهای روز افزون درافغانستان گردیده ونسبت عدم حمایت های کافی قانونی ازجانب دولت ونهادهای مسئول ،گراف این نوع وقایع روزبروزبیشترشده میرود، وتبدیل به فاجعه ی غیرقابل کنترول ومصیبت عظیم میگردد.
هموطنان عزیزخوب توجه داشته باشید وقضاوت کنید که آیا انسان مدعی اسلامیت وافغانیت درحق ننگ وناموس خود باید این چنین کند.؟؟
گوشها وبینی های این زنها ی مظلوم وبیدفاع را شوهرهای شان بریده اند .عجب ننگ وغیرت ، مردانه گی و مسلمانی که آنها دارند.؟!
درحالیکه درجهان پیشرفته وحتا درکشورهای اسلامی عربی وغیرعرب، هرروز صدها زن جراحی پلاستیک ( زیبایی) میکنند ، زنان ودختران هموطن ما ، برای گریزازدست ظالمان ،درحالیکه بجای فیشن وسنگار وپوشیدن لباسهای قیمتی وفاخر ،با اینکه به لقمه نانی محتاج اند و فرزندان شان را درنیمه گرسنه گی وبرهنه گی بزرگ میکنند ، مجبور میشوند که خود را از فرط مجبوریت ولاعلاجی بسوزانند و جسمهای شان را به گوشتهای سوخته ای تبدیل کنند ، که اگر زنده هم بمانند هیچ وقتی بحالت اولی برنخواهند گشت، وتااخیر زنده گی (!) در رنج وعذاب بسر خواهند برد.
مشکلات زنان ودختران وطن بدبخت هموطن ما ، تنها محدود به برخورد ناسالم تعدادی از شوهران شان نیست ، زیرا عامل اصلی این وقایع وصدها مورد دیگر خودکشی ها ، خود سوزی ها وخودرا ازبالای خانه ها به پایین انداختن ها ، زهر خوردنها ، عملیات انتحاری وامثال این اقدامات نجات بخشنده(!!!)، ناشی از عقب مانده گی جامعه ، فقر وبی کاری ،گرسنه گی وبی سرپناهی ، ظلم وناروایی ستمگران بر طبقات فقیر ونادار وطن و نفرت آفرینی دربرابرزنان ویا تبلیغ در مورد کم ارزش بودن زنها درجامعه از طرف حلقات جدا ً عقبگرا وتاریخ زده میباشد ، که نقش تیل بالای آتش را ایفا میکنند وبه اشکال مختلف ازامکانات متوفر موجود استفاده کرده ومردم وخانوادها را بجان هم می اندازند ونمیگذارند که آنها روی خوشی حداقل را ببینند.
اکثرا ً مردان متعصب وغیر حرمت گذار به زنان ودختران شان، درحالیکه خود مظلوم اند وحقوق شان از طرف غارتگران وقدرتهای جبارغصب گردیده است ، درنقش ظالم ِ مظلوم عمل میکنند وبرای ادای این نقش منفی علیه اعضای خانواده وهمسران شان ، فریب اوامر
و تبلیغات افرادی را میخورند که آگاهانه دین ومذهب مردم مارا بمثابه ی زندانی معرفی کرده اند، که گویا درآن جایی برای کار، خوشی ومسرت نیست .
این دروغ گویان ،برای تداوم رونق بازار تجارتی خود از تحمیق مردم بنابر سطح پائین آگاهی شان ، ازجمله عدم شناخت ومعلومات شان درمورد شکل زنده گی زنان ومردان مسلمان درکشورهای عربی واسلامی، هنوز بقدر کافی استفاده می برند.وظیفه ی جدی مردمان روشن ضمیر است که برای ادامه ی سالم زنده گی درهمه خانواده ها وحرمت گذاری به مقام زن، این دوکانهارا ببندند ویا به حرفهای غرض آلود گوش ندهند.
بخش بزرگی از بدبختی مردمان وطن ما وخاصتا ً کم توجهی ، به حاشیه رانده شدن ودر اهانت زنده گی کردن اکثریت قاطع زنان وطن، نتیجه ی کار منفی تبلیغی افرادیست که خود برای عیش وعشرت شان ، ده ها زن ودختر مقبول را بزور قدرت وثروتِ بدست آمده ی ناشی ازغارت ووطن فروشی، متعلق بخودمی سازند ،ودراسارت خود نگهمیدارند.
لازم به تذکر است که زن ومادررا باید باتمام اخلاص ومحبت، احترام کنیم ،بستائیم ونه تنها دروصف شان زیباترین واژه ها را بکاربرده ، وعلیه هرکسیکه به شکلی ازاشکال در نظر وعمل، زن ستیزی میکنند ، ومقام زن را بباد تمسخرمیگییرند، قرارگیریم ،بلکه به کمک عملی زنان مبارز وسازمانهای شان بشتابیم ، تا زمینه ی آن شرایطی مساعد گردد تا زنان وطن ما، دیگرموجود بیچاره ( عاجزه )، قیمت داده نشوند وخود بتوانند نقش اثرمند، بزرگ وسزاوار شخصیت شان را در تمام امورجامعه، ادا کنند. فقط درپرتوآگاهی زنان( خواهران ومادران) میتوان درتحقق این هدف انسانی موًفق شد. این آرزومندی نیز بدون سعی وتلاش وسیع ، وبی دریغ کلیه مبارزین ، دررا ًس تشکلها ونهاد های زنان وارسته از خرافات و ملبس به سلاح دانش علمی وسیاسی و آرمانهای ترقیخواهی وعدالت اجتماعی ،بادرنظر داشت سنن پسندیده ی ملی ، امکان پذیر نمی باشد. لذا ،به برکت خود آگاهی زنان و مساعد شدن زمینه برای تشکل نیرومند وسراسری زنان وطن، باید بدرجه ی اول خودشان ازکلیه حقوق ، امتیازات ومنافع شان دفاع کنند وبرای تحقق اهداف معقول ،قانونی وانسانی شان ، نباید اختلافات سیاسی وتنظیمی احزاب وگروه ها را درمبارزه ی شان دخیل سازند .
ما، درحالیکه ازصمیم قلب ،روزهشتم مارچ (روز همبسته گی وجشن سراسری زنان جهان) را به همه مادران وخواهران وطن ، خاصتا ً به ملیونها مادروخواهرداغدیده ، دربند ،مظلوم ، فقیرودردمند وطن تبریک میگوییم ،نفرت شدید مان را دربرابرهمه پامال کننده گان حقوق انسانی زنها ابراز میکنیم . اعتقاد راسخ داریم که روشنی برجهالت وعقب مانده گی پیروز میگردد.ما ، اعتقاد وباورعمیق داریم که تنها عدالت واقعی اجتماعی میتواند ،خواسته های برحق ومعقول کلیه انسان ها ( زنان ، مردان ، اطفال ، جوانان وبزرگ سالان ) را تحقق ببخشد و گلیم انواع ظلمها ،ستمها، ناروا ها وتبعیض های مختلف ( ازجمله تبعیض زن و مرد) را ازجامعه ریشه کن سازد. لذا ، برای تحقق برابری زنان بامردان وپیروزی تساوی حقوقی کلیه هموطنان ، به نظام دولتی عادلانه یی ضرورت داریم .این نظام عدالت گستررا هرگز نصیب نخواهیم شد ، مگراز طریق مشارکت عملی مردمان نیازمند به عدالت واقعی، درمبارزه ًسرنوشت سازکه این مبارزه نیز بدون تا ًمین اتحاد زحمتکشان وطن ووحدت نیروهای سیاسی وپیشروجامعه ، بجایی نمیرسد.
یکی ازمسایل نهایت مهمی که باید به آن توجه شود ، شکل آزادی ، تساوی حقوقی وبیان این امراست که آیا ، همه به این موضوع وهدف متفق النظرهستیم که برای زنان درافغانستان ،آن آزادی وشیوه ی زنده گی ایرا میخواهیم که درغرب امروز حاکم است ؟ آیا ، پیاده کردن الگوهای وارداتی آزادی (!) دموکراسی وشکل زنده گی زنان غربی ، دروطن ما ایجاد گر بسا پرابلمها ودردسرها ، خاصتا ً درشرایط عقب مانده ی فرهنگی ، فقر ودست باز بودن فعالین فرهنگها وشبکه های خارجی غربی ، نخواهد شد .؟ آیا ، همین اکنون صدها فامیل درمحیط مهاجرت با کمال تا ًسف از کنترول معقول وضروری خارج نشده اند ؟و......
ما ، به این امراعتقاد داریم که آزادی زنان را نمیتوان محدود به شکل ، درازی وکوتاهی، و رنگ لباسها ، داشتن چادرویا سرلچی وپوشیدن پطلون ولباس عصری دانست ، درحالیکه این موارد میتوانند ، اجزای غیرعمده ازیک هدف وآرمان بزرگ برای تحقق زنده گی با عزت وکاملا ً طبیعی وانسانی برای زنان باشند ، اما ، به هیچ صورت نباید حقوق غصب شده ی زنان را چنین محدود ساخت .
ازآنجاییکه خانواده وگرمی کانون آن دروطن ما از ارزش جدی برخورداراست ، چقدر مفید خواهد بود تا فعالین رسالتمند جنبشهای دموکراتیک وآزادیخواهانه ی زنان ، حلقات مسئول، پیشگامان مبارزات سیاسی ( احزاب وگروه ها ) انجمنها ،اتحادیه ها ،شعرا ونویسنده گان درسایتها وجراید، بادرنظرداشت حساسیتها ی موجود ، وضعیت زنده گی فامیلهای هموطنان ما درخارج ، فعال بودن تعدادی اززنان سایرکشورها ، خاصتا ًمحدود زنان همزبان با خواهران مهاجرما که خودآنها به زنده گی خانواده گی ومقید بودن به اخلاق وشیوه ی زنده گی فامیلی ومشترک ، بی اعتنا ویا از آن متنفراند،درصدد برآیند که درضمن ارزش دادن به زنان ومبارزه درراه تا ًمین حقوق غصب شده ی آنها درجامعه ، جلو شیوع امراض خانمان سوزی را درمحیط خانواده های هموطن ما بگیرند که باعث بسا قربانیها ودشواریها گردیده است.
این درست وحقیقت دارد که دوام زنده گی دربین یک زن ویک مرد با توصیه وتبلیغ تحقق نمی یابد ، اما ، باید خاطر نشان گردد که آنچه را شرم (!) ویا عمل غیرمداخله گرانه(!) می دانیم ، سبب گردیده است که سرنوشت صدها طفل وده ها زن ومرد خوب هموطن ما ،برباد گردد ومصیبت بر سرنوشت شان حاکم شود. دراین زمینه بااینکه باید به اصل آزادی درزنده گی مردم ، حق آزادی درتصمیم گیریهای شخصی وفامیلی هر انسان حرمت قایل گردیم وبه خود حق مداخله ندهیم ، این موضوع را نیز درنظر داشته باشیم که ( جدا شدن های ) بعد ( بیست ، سی وحتا چهل سال) را چگونه میتوان به حال این هموطنان مان مفید ارزیابی کنیم وآنرا تعین سرنوشت شان به دست خودشان بدانیم. حقیقت اینست که صدها فامیل به این مشکلات که سوغات دموکراسی لجام گسیخته میباشد ،مبتلا گردیده اند ولی از شرم وحیا(!) افراد مبتلا شده به این مشکل ، نزدیک ترین دوستان شان را درجریان قرار نمیدهند، وتنها وقتی از فاجعه واقف میگردیم که خبر مرگ ویا خودکشی آن شخصیت وفلان شاعروفلان سیاستمدار ویا شاغل اقتصادی را میشنویم وافسوس میکنیم.
من به هیچ وجه از مردان عیاش وخوش گذرانی که به همسران با وفا وصادق شان جفا کرده ویا میکنند ، دفاع نمیکنم . ولی این را نباید ناگفته گذاشت که ده ها مرد با تقوا وصادق
که همسران شانرا بمانند جانهای شان دوست داشتند ، نیزقربانی همان مداخله های بیجا وغرض آلود ی که قبلا ً از آن نام بردیم وتصمیم گیریهای عجولانه ی زنان شان شده وصد ها طفل ونوجوان هموطن مجبور شده اند که درکشمکشهای پدران ومادران شان قربانی گردند وبه کجراهه ها کشانیده شوند.
اگرازبیان من آزرده گی بیجا بوجود نیاید، تجلیل ازهشتم مارچ،مبارزه درراه آزادی وتساوی حقوق زنان،حرمت گذاری وادای احترام عمیق به مقام زن وبه مقام وجایگاه بزرگ مادر، درحالی که باید به جنگ بی امان با آنانیکه زن را غلام وکنیز میپندارند وبا توصل به قدرت واستفاده از ثروت نه تنها کلکسیون های موتر، قصر،باغ ،سرای وتجارتخانه برای شان ساخته اند، بلکه با جمع کردن ودرعقد نکاح (!؟)درآوردن ده ها زن ودخترخورد سال و خوشروی،(زنان رسمی وغیر رسمی) خیانت بزرگی را مرتکب میگردند ،ادامه داد وعلیه خشونت وبدرفتاری نسبت به زنان ولوعامل آن تحجرباشد ویا عقب مانده گی وتنگدستی ،قرار گرفت ومبارزه کرد ، نباید ازاندک موارد ظلم وتعدی تعدادی از زنان درحق شوهران واطفال شان،چشم پوشی کرد واین موارد را تقبیح ننمود.
من با تعدادی هم عقیده ام که درافتخارات هشتم مارچ، تعدادی اززنان نمیتوانند شامل باشند. قدرتمندان زن بمانند : گولده مایرصدراعظم قبلی اسراییل، خانم تاچر صدراعظم سابقه ی انگلس، سیفیلفنی وزیر خارجه ی فعلی یا وزیر( جنگ ) اسراییل،خانم رایس وزیر خارجه ی قبلی امریکا وسایرین درقتل وکشتار بیرحمانه ی مردمان جهان ، نقش کلیدی داشتند ، وخانم بوتو با وجود آنکه ازمرگ او بدست افراطیون ساخت خودش ، متاثرهستیم ، درقتل مردمان وطن ما سهیم بود. چهره های شاخصی که به آنها اشاره شد ، قاتل هزاران زن و طفل بی گناهی اند که تاهمین اکنون خانواده های بی شماری به خاطرشهادت و کشتار وحشیانه ی نزدیکان شان به دست اینها، رنج میکشند ودرفلسطین ،خون آن بیگناهان هنوز درزمین نخشکیده است. آیا ، به این کته گوری زنان، صرف بخاطر زن بودن شان ، باید جشن همبسته گی ومبارزه ی زنان درراه آزادی وتساوی حقوق را تبریک گفت .؟؟
لذا ، به این اصل اعتقاد ما بیشتر میشود که ظالمان وآدمکشان را نباید حرمت کرد ولو هرکی باشند ( زن باشند یامرد ) مسلمان باشند ویا غیر مسلمان ، هموطن ما باشند ویا خارجی. بااستفاده ازاین قیمت گذاری ، میخواهم این مساًله را یاد آوری کنم که نباید به مردان وزنانی که بابدعت وظلم عمل میکنند وجایگاه شایسته ی زنان ومردان را درجامعه ضربه میزنند ، بمناسبتهای روز زن وروز پدر ، تبریک گفت.
دراخیر ، با تجدید احترام به مقام مادر ، حرمت به مقام والای زن ودعوت از همه یاران وهمراهان برای تشدید مبارزه بخاطر آزادی حقیقی ورستگاری زنان ومردان زحمت کش وطن ونهایتا ً بخاطر پاره کردن تمام زنجیر های اسارت وبی ارزشی، ازدست وپای زنان مظلوم وطن، روز هشتم ماه مارچ ، روز آزادی ، وبه ثمر رسیدن نبرد طولانی زنان جهان را که درنبردعلیه نابرابری های کشندهً اجتماعی وجنسیتی که محصول نظامهای ستم گستر وضد مردمی شکل گرفته وبا مراسم شاندارجهانی تجلیل میگردد، به تمام مادران وخواهران باارزش مان تبریک وتهنیت عرض میکنیم وموفقیت وسربلندی شان را آرزو مینماییم.
وقتی اززنده گی تا هنوز رقتبار وپرازدشواریهای فراوان اکثریت زنان هموطن صحبت میگردد ،نمیتوانیم اززحمات ورنج مبارزه وتلاش زنان وطنپرست دردیروزیاد آوری ننماییم وباابرازقدردانی وحرمتگذاری به ایشان ،ازکارنامه ها ، تلاشها ، حبس وزندان ولت وکوب این مبارزین بوسیله ی قدرتمندان جباروزن ستیز، ذکری بعمل نیاوریم. زیرا،نسل دیروزی مبارزین ، خاصتا ً مبارز زنان دلیروطن ، با دادن قربانیها وبا وجود تبلیغات خائنانه ی یک تعداد ازمتحجرین عقبگرای زن ستیز ودستگاه فاسد دولتی همراه شان، نه تنها برای آزادی وکسب حق برابری زنان بامردان ، بلکه برای آزادی وتساوی حقوق همه ی زحمتکشان وطن ، شجاعانه رزمیدند وحماسه های جاویدان آفریدند.
یکی ازاین زنان مبارزوانقلابی وطن دکتوراناهیتا راتب زاداست که متا ًسفانه بنابرمریضی وکهولت نمیتواند درفعالیتهای سیاسی نقش بارز بگیرد.این شخصیت کم نظیر مبارزوطن ، بعد تا ًسیس سازمان دموکراتیک زنان افغانستان ، دررا ًس تعدادی ازنخبه ترین مبارزین و فعالین نهضت زنان وطن قرار داشتند که هرکدام شان تاریخی درخشان وپر ازخاطره ها وافتخارات جاویدان دارند .این روز را به آن نسل قدیمی ایکه هشتم مارچ را دروطن ما شناختاندندودربدترین اوضاع واحوال استبدادی تجلیل کردند ، صمیمانه تبریک میگوییم.
ما ، حق نداریم که زحمات فراوان سایراحزاب وگروهای سیاسی ترقیخواه وطن، بخصوص سازمانها ،حلقات وشخصیت های مبارز زنان وابسته به ایشان را درراه مبارزه به خاطر آزادی زن وتساوی حقوق زنان وطن فراموش کنیم . درضمن ادای احترام ،مراتب تبریکات مان را به ایشان تقدیم داشته ، امیدواریم که کلیه زنان مبارز دیروزی وامروزی دست بدست هم داده ودرراه تحقق آرمانهای مشترک شان ،گامهای استواری را بردارند.
اکنون که نسل بزرگ مبارزین وفعالان جنبش زنان درداخل وطن ، درادارات دولتی ، در
شورای ملی ودروجود احزاب وسازمانهای مترقی ، برای سربلندی وطن وبلند کردن فریاد خفه شده ی زنان فعالیت ومبارزه میکنند، جادارد که بهترین وصمیمانه ترین تبریکات مان را به مناسبت روز جهانی زنان ، خدمت ایشان تقدیم بداریم وبرای شان درامر مقاومت و مبارزه علیه دشمنان آزادی وسعادت مردم ودرراًس علیه مخالفین آزادی وتساوی حقوق زنان بامردان ، پیروزی های مزیدآرزو کنیم.
فرخنده باد هشتم مارچ ، روز جشن وپایکوبی زنان آزاده ی جهان وروز تجدید پیمان زنان مبارز جهان برای مبارزه علیه جنگ ، تجاوز و نابرابری !
بادرود فراوان . جلیل پرشور
07/03/2009
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ میتوانند نظر خود را ارسال کنند.